@prefix azonOnto: <http://id.e-science.pl/ontologies/azonOnto#> .
@prefix collection: <http://id.e-science.pl/vocab/collection/> .
@prefix dcterms: <http://purl.org/dc/terms/> .
@prefix kv: <http://id.e-science.pl/vocab/kv/> .
@prefix person: <http://id.e-science.pl/vocab/person/> .
@prefix rdf: <http://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#> .
@prefix rdfs: <http://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#> .
@prefix records: <http://id.e-science.pl/records/> .
@prefix skos: <http://www.w3.org/2004/02/skos/core#> .
@prefix unit: <http://id.e-science.pl/vocab/unit/> .
@prefix xml: <http://www.w3.org/XML/1998/namespace> .
@prefix xsd: <http://www.w3.org/2001/XMLSchema#> .

records:1372 a azonOnto:Photo ;
    azonOnto:acceptanceDate "2018-03-22"^^xsd:date ;
    azonOnto:authorInfo [ a azonOnto:AuthorInfo ;
            azonOnto:affiliation unit:4460 ;
            azonOnto:author person:2224 ;
            azonOnto:position 1 ] ;
    azonOnto:camera "Nikon"^^xsd:string ;
    azonOnto:collection collection:2 ;
    azonOnto:comment "29. Kolekcje fotografii obrazujących klasyfikację gleb Polski i świata"@pl ;
    azonOnto:creationYear 2017 ;
    azonOnto:description "Podzole mają poziom iluwialny z akumulacją czarnej materii organicznej i/lub czerwonawych tlenków żelaza. Nad nim przeważnie zalega szaro-popielaty poziom eluwialny. Podzole występują na wilgotnych obszarach w strefie borealnej i umiarkowanej, a lokalnie również w tropikach. \\nŹródłosłów: Gleby posiadające iluwialny poziom spodic poniżej poziomu, który ma wygląd popiołu; od ros. pod, poniżej, pod, i zola, popiół. \\nMateriał macierzysty: Zwietrzeliny skał krzemianowych, utwory morenowe, a także kwarcowe piaski aluwialne i eoliczne. W strefie borealnej podzole występują na niemal wszystkich skałach macierzystych. \\nWarunki środowiskowe: Głównie umiarkowane wilgotne i borealne regiony półkuli północnej, na obszarach równinnych lub pagórkowatych, pod wrzosowiskami i/lub lasami szpilkowymi; w wilgotnych tropikach pod luźnymi zadrzewieniami. \\nProfil glebowy: Kompleksy Al, Fe i związków organicznych migrują z warstw powierzchniowych w głąb profilu z wsiąkającą wodą opadową. Metaloorganiczne kompleksy ulegają strąceniu w poziomie iluwialnym spodic; wyżej leżący poziom eluwialny ulega wybieleniu i w wielu podzolach składa się z materiału albic. Poziom eluwialny jest zazwyczaj przykryty cienkim mineralnym poziomem wzbogaconym w materię organiczną. W warunkach naturalnych, na powierzchni podzoli zalega różnej grubości poziom organiczny, przynajmniej w warunkach klimatu borealnego i umiarkowanego. \\nPodzole występują na świecie na łącznej powierzchni około 485 mln ha, głównie w umiarkowanych wilgotnych i borealnych regionach półkuli północnej. Są powszechne w Skandynawii, w północno-wschodniej części Federacji Rosyjskiej oraz w Kanadzie. Poza podzolami strefowymi, znane są mniejsze śródstrefowe areały podzoli, zarówno w strefie umiarkowanej, jak i w tropikach. \\nTropikalne podzole występują na niecałych 10 mln ha, głównie na rezydualnych zwietrzelinach piaskowców w strefach umiarkowanie wilgotnych oraz na aluwialnych piaskach kwarcowych, np. na wzniesionych obszarach nadmorskich. Dokładne rozmieszczenie tropikalnych podzoli nie jest znane; ważniejsze areały stwierdzono wzdłuż Rio Negro oraz w Gujanie Francuskiej, Gujanie i w Surinamie w Ameryce Południowej, w Azji Południowo-Wschodniej (Borneo i Sumatra), w Papui Nowej Gwinei, a także w północnej i wschodniej Australii. Wydaje się, że w Afryce są mniej powszechne. \\nMała atrakcyjność podzoli dla użytkowania ornego wynika z niskiej zasobności w składniki pokarmowe, niewielkiej polowej pojemności wodnej oraz niskiego pH. Częstym problemem jest też toksyczność glinu oraz deficyt fosforu. Głównymi zabiegami polepszającymi właściwości podzoli są: głęboka orka (w celu zwiększenia zdolności retencji wody oraz/lub w celu zniszczenia twardego poziomu iluwialnego), wapnowanie oraz nawożenie. \\nWiększość podzoli pokryta jest lasami lub zbiorowiskami krzewinkowymi (wrzosowiskami). Tropikalne podzole utrzymują się pod świetlistymi drzewostanami, które bardzo powoli odtwarzają się po ich wycięciu lub wypaleniu. Podzole generalnie najlepiej jest wykorzystywać do ekstensywnego wypasu albo pozostawić pod ich naturalną (klimaksową) roślinnością."@pl ;
    azonOnto:destinationGroup "ogół społeczeństwa"@pl ;
    azonOnto:fileInfo [ a azonOnto:FileInfo ;
            azonOnto:name "Podzols.jpg"^^xsd:string ;
            azonOnto:uri "https://data.e-science.pl/1372/Podzols.jpg"^^xsd:anyURI ] ;
    azonOnto:harmfulContent false ;
    azonOnto:keywordInfo [ a azonOnto:KeywordInfo ;
            azonOnto:name "Gleba"@pl ;
            azonOnto:uri "http://aims.fao.org/aos/agrovoc/c_7156"^^xsd:anyURI ],
        [ a azonOnto:KeywordInfo ;
            azonOnto:name "Klasyfikacja gleby"@pl ;
            azonOnto:uri "http://aims.fao.org/aos/agrovoc/c_7162"^^xsd:anyURI ] ;
    azonOnto:licenseInfo [ a azonOnto:LicenseInfo ;
            azonOnto:name "CC BY-SA 4.0"^^xsd:string ;
            azonOnto:uri "https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode.pl"^^xsd:anyURI ] ;
    azonOnto:partner [ a azonOnto:Organization ;
            azonOnto:name "Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu"^^xsd:string ] ;
    azonOnto:placeOfCreation "Wrocław"^^xsd:string ;
    azonOnto:scientificDiscipline "dziedzina nauk o Ziemi (2011)"@pl ;
    azonOnto:seriesName "Gleby świata"^^xsd:string ;
    azonOnto:submitter [ a azonOnto:Person ;
            azonOnto:name "Bernard Gałka"^^xsd:string ] ;
    azonOnto:title "Podzols"@pl .

RDF/XML

TURTLE

JSON-LD